Emil, ach ten Emil

Brunner kończy 88 lat.
Ciekawe, jak to uczci.
Myślałam, że to będzie łatwiejsze - po uporaniu się z poprzednim rysunkiem... poza tym, to czarno-białe. NIBY prostsze. A w praktyce - to była masakra. xD Twarz rysowałam od podstaw 3 razy, oczy jakieś dwadzieścia. I wcale nie przesadzam.
Cóż, mogło wyjść gorzej... i lepiej. Trudno.
A tak w ogóle, to dzisiaj do nikogo nie piszę, bo to może być niebezpieczne. Jestem po dwóch brunnerowych odcinkach Stawki i przed "Bazą ludzi umarłych", po wielogodzinnym słuchaniu płyty Karewicza... i usiłowania zaśpiewania jakoś tekstu, który (za)prezentuję w journalu. Niestety, słoń nadepnął na moje ucho...

Nie przeczyta tego, ale wszystkiego najlepszego, Panie Emilu.
Rany, ile ja czekałam na dzisiejszy dzień. Szkoło, strzeż się. _{Bo ja świętuję do wtorku}
No, to tyle.

Sturmbannfuhrer Hermann Brunner aka awesome (c) Emil Karewicz and Andrzej Zbych.

Moja głowa siedzi mocno na karku, panie Kreisleiter... I to bez pomocy (...)

Ej, ale łażenie po domu z wąsami z trawy jest normalnym objawem, co nie?

Godzina 19:23 jest piękna.


Baby, ach te baby/Emil Karewicz